به نقل از «فرارو»

نظر حریف آمریکایی حسن یزدانی درباره رقیب ایرانی اش

تاریخ انتشار: ۱۵ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۵۸۴۰۲

دیوید تیلور آزادکار وزن ۸۶ کیلوگرم آمریکا و دارنده مدال طلای جهان ۲۰۱۸، یکی از شانس‌های اصلی کشتی آمریکا برای کسب مدال در المپیک توکیو است.

تیلور تاکنون ۲ مرتبه برابر حسن یزدانی دارنده مدال‌های طلای جهان و المپیک به میدان رفته که در ۲ مبارزه که در جام جهانی کرمانشاه و رقابت‌های جهانی ۲۰۱۸ مجارستان بود، به برتری رسید تا حدی‌ترین رقیب چهره شاخص کشتی ایران و جهان نام گیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تیلور پس از آسیب دیدگی شدیدی که داشت حضور در مسابقات جهانی ۲۰۱۹ را از دست داد، اما پس از ماه‌ها دوری از میادین چندی پیش موفق به قهرمانی در رقابت‌های پان آمریکن شد و به سهمیه المپیک رسید تا بسیاری از کشتی دوستان جهان منتظر رویارویی او و حسن یزدانی، این‌بار در الممیک توکیو باشند.

تیلور بصورت زنده مصاحبه‌ای با صفحه اینستاگرام اتحادیه جهانی کشتی داشت که بیشتر آن درباره رقابت با حسن یزدانی بود، متن سوال و جواب‌ها را در ادامه می‌خوانید:

* نظرت درباره رقابت با حسن یزدانی قهرمان جهان و المپیک چیست؟

حسن یزدانی رقیب سرسختی است، شرایط بدنی خوبی دارد و به سختی مبارزه می‌کند. اما من هم شرایط خوبی دارم و برایم مهم این است که حرکت رو به جلو داشته باشم.

* در حال حاضر و در پی شیوع کرونا چگونه تمریناتت را ادامه میدهی؟

در شرایط فعلی بدلیل شیوع کرونا و قرنطینه، در گاراژ خانه ام تمرین میکنم تا از آمادگی بدنی دور نشوم. به محض مساعد شدن شرایط مانند گذشته به کمپ تمرینی می‌روم تا در آنجا تمرین کنم.

*قطعا مسابقات جهانی ۲۰۱۹ را تماشا کردی. به جز یزدانی فکر میکنی رقیب سرسختی داشته باشی که در سطح جهانی تهدیدت کند و دوست داشته باشی با او کشتی بگیری؟

برایم سخت بود که بخاطر مصدومیت در خانه بنشینم و مسابقات جهانی را از خانه ببینم. به هر حال من با هر کشتی‌گیری دوست دارم کشتی بگیرم. قصد دارم در بهترین تورنمنت‌ها شرکت کنم و با همه رقیبان خوب روبرو بشوم، همانطور که در جام‌های جهانی و تورنمنت‌های روسیه شرکت کردم.

*شاید برخی رقبا در شبکه‌های اجتماعی ارتباط چندان خوبی با هم ندارند، اما بعد از عمل جراحی که هر دو داشتید، اولین نفری که پیام داد و آرزوی بهبودی برای طرف مقابل کرد، شما دو نفر بودید. این رابطه را با وجود رقابتی که بین شما هست، چطور میبینید؟

ما احترام زیادی برای همدیگر قائل هستیم. او پسری خوب و رقیب بزرگی است، بنابراین صددرصد احترام زیادی برای او قائلم. ما رقابت سخت و پراسترسی با همدیگر داریم و وقتی مسابقه شروع میشود نهایت تلاش خود را برای رسیدن به پیروزی در مبارزه به کار میگیریم، اما بیرون مسابقه امیدوارم او سالم و سلامت باشد چرا که اگر این طور باشد، همدیگر را ترغیب میکنیم که حرکت رو به جلو داشته باشیم. ما میخواهیم با هم مبارزه کنیم. امیدوارم او در بهترین فرم آمادگی خود باشد تا یکسال دیگر باز هم در بالاترین سطحی که دارد با هم مبارزه کنیم.

* تعداد زیادی از هواداران کشتی در ایران حمایت خوبی از تو در صفحات اجتماعی دارند و تو را به عنوان رقیب یزدانی دنبال میکنند.

هواداران ایرانی همیشه به من یادآوری می‌کنند که" حسن پادشاه است". کشتی در ایران طرفداران زیادی دارد، مانند فوتبال آمریکایی در آمریکا. وقتی یزدانی قهرمان المپیک شد، عکس‌ها و تصاویر او را دیدم که جمعیت زیادی او را احاطه کرده بودند. او چهره سرشناسی در ایران است و البته در جهان هم سرشناس است و این بخاطر نوع مبارزه او و موفقیت‌هایی است که در جوانی بدست آورده است.

منبع: فرارو

کلیدواژه: حسن یزدانی دیوید تیلور حسن یزدانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۵۸۴۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نحوه اعزام حسن یزدانی به المپیک؛ بحران بزرگ یا یک اتفاق عادی؟!

آفتاب‌‌نیوز :

حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روز‌های ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیه‌ای از تمرینش با کشتی‌گیری به مراتب سبک‌وزن‌تر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.

یزدانی پیش از این در تلویزیون وعده‌ای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را می‌برد و هم طلا می‌گیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آن‌ها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزه‌اش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.

داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سال‌های اخیر به‌خوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابل‌های این دو هم به‌خوبی گواه برتری تیلور در تقابل‌های رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی این‌ها همگی در گرو محقق‌شدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان می‌دهد.

یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و به‌تازگی به تشک برگشته. او آن‌قدر درگیر فیزیوتراپی و آماده‌سازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازی‌های المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ به‌ویژه اینکه پیش‌تر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتی‌گیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتی‌گیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نه‌تن‌ها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازی‌ها اعزام شود.

در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازی‌های المپیک، به رقابت‌های کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخ‌دهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر می‌رسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر داده‌اند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.

اینجا روایت‌ها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاری‌های نزدیک به دولت از این شایعه نوشته‌اند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقه‌ای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پاره‌ای دیگر هم از این می‌گویند که رقابت‌های مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ به‌ویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند.

چنین تحلیل‌هایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقه‌مندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور می‌تواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازی‌های المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم می‌کنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محک‌خوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجه‌ای اسف‌بار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟

ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخ‌گوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا به‌موقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که می‌گفتند او برای رسیدن به پاداش بازی‌های آسیایی، جراحی‌اش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آن‌ها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیب‌دیده‌اش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟

این‌ها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقه‌ای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس می‌شود و بسیاری را امیدوار می‌کند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتی‌گیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟

بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیل‌شدن احساسات باید درباره‌اش تصمیم‌گیری شود. حسن هم تا رقابت‌های مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفته‌اش را بازیابد و خودش را در غیاب گربه‌سیاه آمریکایی‌اش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرون‌آمدن از آن می‌تواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشم‌بسته روی کتف آسیب‌دیده حسن قمار کند.

منبع: شرق